vrijdag 12 november 2010

Jordanië is 'Palestina' conferentie


De meest logische oplossing voor het Midden Oosten conflict is de erkenning dat de Palestijnen al lang hun eigen staat hebben: Jordanië.

Geert Wilders is van plan om de komende dagen aanwezig te zijn op de eerste 'Jordanië is Palestina' conferentie in Israël. 'Het doel is om een alternatief plan voor de twee-statenoplossing te presenteren,' aldus initiatiefnemer professor Aryeh Eldad, parlementslid voor de Nationale Unie partij. 'Wij zeggen dat er al een Palestijnse staat bestaat, namelijk Jordanië, waar 70% van de inwoners Palestijnen zijn.'

Jordanië neemt tevens driekwart van het voormalige Britse mandaat over Palestina in beslag. 'De verdeling is dus al lang uitgevoerd,' zegt Eldad. 'Daarom eisen we dat Jordanië formeel als de Palestijnse staat wordt erkend.' De professor vindt het nodig dat heel Israël zich achter deze opstelling schaart, omdat de wereld er nu nog 'geen aandacht aan besteedt omdat er (in Israël) nog steeds een taboe rust op het ter sprake brengen van dit onderwerp.'

Volgens Eldad ziet Geert Wilders duidelijk wat de realiteit is in Europa, dat steeds verder geïslamiseerd wordt, en begrijp hij dat Israël de voorste verdediging van het Westen is in de strijd tegen de islam. 'Als Israël valt, zal ook het hele Westen vallen,' herhaalde de professor de eerdere woorden van Wilders.

Afgelopen jaar probeerde Eldad reeds een debat over de Palestijnse identiteit van Jordanië op gang te brengen in het Knesset comité voor Buitenlandse Zaken en Defensie, maar voorzitter Tzach HaNegbi zag hier vanaf omdat hij bezorgd was dat het een boze reactie van Jordanië teweeg zou brengen.

Jordanië doodsbenauwd om als Palestina te worden gezien
In Jordanië, waar deze week parlementsverkiezingen worden gehouden, is men inderdaad als de dood dat deze 'oplossing' uit de hoge hoed wordt getoverd als de vredesbesprekingen tussen Israël en de Palestijnen definitief mislukken. Diverse kandidaten roepen dan ook tot 'politiek verzet' tegen de 'Israëlische dreiging'. De conferentie van Eldad voedt de vrees dat het zelfs Israëls uiteindelijke plan is om Jordanië tot Palestina te laten verklaren.

'Dat zou de ondergang van Jordanië betekenen en de uitwissing van onze nationale identiteit,' verklaarde Salameh Ghoweiry, een onafhankelijke kandidaat, tegenover een menigte van Palestijnse Jordaniërs in Zarqa. Deze stad ligt oostelijk van de hoofdstad Amman en is een centrum voor islamitische hardliners. Tevens was het de thuisstad van de omgekomen Iraakse al-Qaida leider Abu Musab al-Zarqawi.

Ondanks het feit dat Jordanië te kampen heeft met oplopende inflatie, werkeloosheid en sterk stijgende voedsel- en benzineprijzen lijkt Israël het belangrijkste thema van de verkiezingen. Jordanië is samen met Egypte het enige Arabische land dat officieel vrede sloot met de Joodse staat en wordt dan ook gezien als een bondgenoot van de Verenigde Staten. Veel kandidaten roepen nu echter op tot hernieuwde vijandschap tegen Israël. Een zogenaamd 'gematigde' kandidaat heeft zelfs posters laten drukken waarop hij de Israëlische vlag verbrandt.

'Verzet tegen de Zionistische entiteit en het opzeggen van het Jordaans-Israëlische vredesverdrag is onze nationale plicht,' is de mening van de linkse kandidaat Khaled Ramadan, wiens officiële campagneslogan 'Israël is de vijand' is. Een groot deel van de Jordaanse bevolking stond dan ook bepaald niet te juichen toen de toenmalige koning Hussein in 1994 het vredesverdrag met Israël tekende. Bijna alle Jordaniërs -ook de Palestijnse- zijn dan ook mordicus tegen de verplaatsing van de Palestijnen van de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever naar Jordanië, omdat hier naar verhouding een groot aantal criminelen en terroristen bijzitten.

Van de 6 miljoen Jordaniërs zijn er tussen de 3 en 4 miljoen met de Palestijnse identiteit. De minderheid van de bevolking bestaat uit Bedoeinische stammen die de ruggegraat vormen van de heerschappij van Koning Abdullah II en zijn familie. 'U kunt er zeker van zijn dat we onder geen beding een oplossing voor het Palestijnse vraagstuk accepteren die ten koste gaat van Jordanië,' verklaarde de koning onlangs tegenover het leger.

Geert Wilders veroorzaakte afgelopen juni reeds de nodige ophef in Jordanië met zijn opmerkingen dat Jordanië zich voortaan Palestina zou moeten noemen, waardoor 'het conflict in het Midden Oosten kan worden beeindigd en de Palestijnen hun alternatieve thuisland zullen krijgen.'

Arabieren proberen al lang Joodse identiteit uit te wissen
Nadat in de Britse Balfour declaratie (1917) was vastgelegd dat de Joden in héél toenmalige Brits Palestina hun eigen staat zouden krijgen, begonnen de Arabieren aan een serie tegen de Joden gerichte etnische zuiveringen op onder andere de huidige Westelijke Jordaanoever. Na de heroprichting van Israël in 1948 - waarbij de Joden van de VN slechts enkele procenten van het aan hen toegewezen gebied kregen- annexeerde Jordanië Judea en Samaria (de Westbank), een stap die door slechts twee landen (Groot Brittannië en Pakistan) werd erkend. Daarna zorgde Jordanië voor de toestroom van een groot aantal illegale vluchtelingen naar de Westelijke Jordaanoever, en díe worden nu -ten onrechte- 'Palestijnen' genoemd die hun eigen staat zouden moeten krijgen.

De meest logische en rechtvaardige oplossing is dus inderdaad de terugkeer van de zich Palestijnen noemende illegalen naar Jordanië, en vervolgens dit land, waar de meerderheid van de bevolking reeds Palestijns is, te verklaren tot 'Palestina'. De (oorspronkelijk) circa 200.000 zogenaamde Palestijnse 'vluchtelingen' die door de Arabische landen om enkel politieke redenen in kampen worden gelaten hebben geen recht op 'terugkeer', aangezien verrweg het grootste deel van hen vrijwillig uit het huidige Israël vertrok, in afwachting van de beloofde Arabische uitroeiing van de Joden - die echter nooit kwam.

Bron: XanderNieuws